اسم وبلاگ خیر سرم راپورت های روزانه است ولی با سابقه ای ک از خودم سراغ دارم فکر کنم " هفتگی " هم برایش زیاد باشد.
آدم زیاد کم حرفی نیستم ، حداقلش این است ک با خودم خیلی حرف میزنم . جایی خواندم ک زیاد حرف زدن با خود باعث آلزایمر میشود ، فکر کنم بهتر است ب جای آن همه حدیث نفس (!!) بیایم و اینجا دور هم حرف بزنیم و سبزی پاک کنیم مثلا! :دی فوقش کسی نمی آید اینجارا بخواند و باز خودم می مانم و مثل قبل حدیث نفس میکنم.
اینکه میگویند آدم ها در دنیای مجازی خود واقعی شان را ب نمایش نمیگذارند تا حدود زیادی درست است ، ب نظرم آدمها خود واقعیشان را نه ، بلکه خودی را ک دوست دارند باشند نشان میدهند.
مثلا خودم در دنیای واقعی شخصی خجالتی و کم رو هستم ولی تمام دوستان مجازیم مرا موجودی می شناسند ک از دیوار راست بالا میروم و جواب هر جنبنده ای را می کوبم وسط پیشانیش!!
شاید تلاش های مذبوحانه دیروزم برای نوشتن در راستای همان خجالتی بودنم بود ؛ آمدم سری ب وبلاگم بزنم و چیزی بنویسم ، چیزهایی هم نوشتم در حد یک وجب ، ولی آخرش پنجره مرورگر را بستم و رفتم پی کارم.
هنوز با بلاگ اُخت نشده ام ، انگار ک با او و اهالیش و حتی سایر بلاگرها رودر وایسی دارم! مثل بانوی خانه داری ک دلش شور میزند نکند غذایش خراب شود و آبرویش جلوی قوم شوهر برود ، نگرانم!
فکر میکنم وابستگیم ب سنگ پای مهربانم بیشتر از میزان وابستگیم ب بلاگ است :|
::. ظاهرا سنگ پا کشیدن از مد افتاده ، ولی من به شدت معتقدم ک حمامی سنگ پا نداشته باشد حمام نیست!
:::. سرما خوردگی شهریور ماه خر عَست :|